Spielerei
spielerei
ode aan de homo ludens
Als schrijven synoniem is voor werken, dan kan het heel serieus worden. Het heeft deadlines, er zijn feedbackrondes mee gemoeid, semantische onenigheid, aantal karakters inclusief spaties dat moet opwegen tegen de cijfers op de rekeningen exclusief btw.
Maak voor uzelf tijd voor Spielerei. Voor planloos prutsen. Voor experimenteel geletter dat geen doel dient. Dit is geschrijf zonder opdrachtgever, zonder due date. Het bestaat alleen maar omdat gij uzelf de tijd geeft om te knutselen, gelijk een kind met LEGO.
Met het collectief maakten we tijdens de lockdown van 2020 geen postkaarten met ‘Ik wou dat ik u kon hamsteren’ omdat we Hallmark concurrentie wilden aandoen. We deden dat omdat we dat plezant vinden. Spielerei is waarom we ons ‘Woord van de week’ typen met een Dymo en brieven tokkelen op een machine die enkel de laatste drie regels tekst laat zien. De letterslingers die we in Gent hingen: uitloper van een namiddag onnozel doen met zo’n ‘Happy birthday’ verjaardagsslinger in snoepjeskleuren.
En weet ge wat? Dat gepruts is héérlijk.
De tijd en de ruimte hebben om niks te moeten en zomaar wat te klooien met een alfabet maakt dat ge heel andere dingen produceert dan wanneer ge achter uw klavier geparkeerd zit. De taal wordt kneedbaar, warm in uw handen. Klaar om om het even wat te worden. Ge schrijft spontaan, zonder wakker te liggen van fouten of wat de klant ervan zal vinden.
Ge hoeft ons trouwens niet op ons woord te geloven als we zeggen dat spielerei helpt. Er is wetenschap om onze stelling te staven. Spelen doet wat met onze psychologie. Het haalt filters weg, brengt ons in een toestand waarin we het ok vinden als iets niet lukt. Want hey, we proberen maar wat, en dus steekt het allemaal zo nauw niet.
En het schone is: dat spelen sijpelt door in het werken. Nu en dan flakkert de spielerei op terwijl ge uw hoofd breekt over de microcopy van die ene cruciale koop-knop, en ge kijkt er met nieuwe ogen naar.
‘Het is belangrijk af en toe iets te doen wat niet belangrijk is’
— Juliaan Lampens, architect van heel serieuze dingen in beton
Trouwens.
Omdat het woord ook besmettelijk is, maakten we postkaarten en affiches vol liefde.
→ shop ze